Choroby od kotów—jak się nimi zarazić i jak się bronić?

Koty to niezwykle popularne zwierzęta domowe, które wnoszą wiele radości do życia swoich właścicieli. Jednak, mimo ich urokliwego wyglądu i przyjaznego usposobienia, mogą być nosicielami różnych chorób, które mogą być przenoszone na ludzi. Zoonozy, czyli choroby odzwierzęce, stanowią niemal 60% wszystkich schorzeń, które występują na całym świecie, co oznacza, że kontakt z kotem może wiązać się z poważnym ryzykiem zdrowotnym. Wśród najczęstszych chorób przenoszonych przez koty znajdują się toksoplazmoza, wścieklizna oraz choroba kociego pazura, które mogą prowadzić do różnych dolegliwości, zwłaszcza u osób wrażliwych, takich jak dzieci czy kobiety w ciąży. Warto zatem zrozumieć, jak można się chronić przed tymi zagrożeniami oraz jakie objawy mogą świadczyć o zakażeniu.

Jakie choroby od kota, którymi możesz się zarazić, są zoonozami?

Zoonozy to choroby, które mogą przenikać ze zwierząt do ludzi. W przypadku kotów istnieje kilka istotnych zoonoz, o których warto wiedzieć. Oto niektóre z nich:

1. Toksoplazmoza – jest wywoływana przez pasożyta Toxoplasma gondii i może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, szczególnie u kobiet w ciąży oraz osób z osłabionym układem odpornościowym.
2. Choroba kociego pazura – ta przypadłość wynika z działania bakterii Bartonella henselae, która przenoszona jest poprzez ukąszenia lub zadrapania zakażonego kota. Objawy obejmują gorączkę i powiększenie węzłów chłonnych.
3. Wścieklizna – to wirusowa choroba, która może być przekazywana przez ugryzienie zakażonego zwierzęcia. Choć rzadko dotyka kotów domowych dzięki szczepieniom, stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi.
4. Glistnica i toksokaroza – te schorzenia wynikają z kontaktu z jajami pasożytów (Toxocara spp.), które znajdują się w odchodach kotów. Mogą prowadzić do uszkodzeń narządów wewnętrznych.
5. Grzybice – infekcje grzybicze, takie jak dermatofitoza (np. grzybica skóry), mogą być przenoszone na ludzi przez bezpośredni kontakt ze skórą lub sierścią zakażonego kota.

Zrozumienie tych zoonoz oraz ich wpływu na ludzkie zdrowie jest kluczowe w zapobieganiu zakażeniom i ochronie osób bardziej narażonych na ryzyko. Edukacja na ten temat pomoże unikać niebezpiecznych sytuacji oraz zapewnić bezpieczeństwo sobie i innym wokół nas.

Jakie choroby przenoszone są przez koty na ludzi?

Koty potrafią przenosić różnorodne choroby, które mogą zagrażać zdrowiu ludzi. Poniżej przedstawiamy kilka najczęściej występujących:

1. Toksoplazmoza – to schorzenie wywoływane przez pasożyta Toxoplasma gondii, który może powodować poważne problemy zdrowotne, zwłaszcza u kobiet w ciąży oraz u osób z osłabionym układem odpornościowym,
2. Wścieklizna – ta wirusowa choroba, która może być groźna dla życia, rzadko występuje u kotów domowych, jednak dzikie koty stanowią znaczące zagrożenie,
3. Choroba kociego pazura – wywołana przez bakterie Bartonella henselae, ta infekcja przenosi się głównie przez zadrapania lub ugryzienia kota; objawy obejmują gorączkę i powiększenie węzłów chłonnych,
4. Bartoneloza – podobnie jak choroba kociego pazura, ta dolegliwość jest spowodowana bakteriami i może prowadzić do różnych ogólnoustrojowych objawów,
5. Giardioza – infekcja jelitowa wynikająca z zakażenia pierwotniakiem Giardia lamblia; objawia się głównie biegunką oraz bólem brzucha,
6. Toksokaroza – powodowana larwami glisty Toxocara canis lub Toxocara cati; może skutkować uszkodzeniem narządów wewnętrznych,
7. Grzybice – różne rodzaje grzybic mogą być przenoszone poprzez kontakt ze skórą lub sierścią zakażonego kota.

Największe ryzyko zakażeń tych chorób wiąże się z kontaktem z kocimi odchodami, śliną czy bezpośrednimi zadrapaniami. Dlatego ważne jest zachowanie ostrożności podczas interakcji z kotami oraz regularne podejmowanie działań profilaktycznych zarówno w odniesieniu do zwierząt, jak i ludzi.

Jakie są objawy i przyczyny chorób od kota?

Objawy chorób przenoszonych przez koty mogą się znacznie różnić, w zależności od rodzaju infekcji. Wśród najczęściej występujących symptomów znajdują się:

• gorączka,
• bóle brzucha,
• grudki lub krosty w miejscu zadrapania.

Toksoplazmoza to przypadek, który często przebiega bezobjawowo u zdrowych osób, natomiast osoby z osłabionym układem odpornościowym mogą doświadczać gorączki oraz bólów mięśni.

Choroba kociego pazura objawia się przede wszystkim zaczerwienieniem i bolesnym obrzękiem wokół ran po zadrapaniach. Z czasem może pojawić się powiększenie węzłów chłonnych oraz gorączka. Z kolei grzybica strzygąca daje o sobie znać intensywnym swędzeniem oraz łuszczeniem skóry.

Zakażenia są najczęściej wynikiem kontaktu z kotami oraz ich wydalinami. Mogą być wywoływane przez różne czynniki patogenne – bakterie takie jak Bartonella, wirusy (np. wirus grypy), grzyby (dermatofity) czy pasożyty takie jak Toxoplasma gondii. Ważne jest, aby pamiętać, że ryzyko zakażeń rośnie przy bliskim kontakcie z chorymi zwierzętami lub ich środowiskiem życia.

Jakie są objawy chorób od kota?

Objawy chorób przenoszonych przez koty mogą znacznie różnić się w zależności od konkretnej infekcji. Na przykład, toksoplazmoza często przebiega w sposób łagodny, a czasami objawy mogą być wręcz nieuchwytne. Niemniej jednak u osób z osłabionym układem odpornościowym występują takie dolegliwości jak:

• gorączka,
• bóle mięśni,
• powiększenie węzłów chłonnych.

Choroba kociego pazura z kolei objawia się charakterystycznym guzkiem lub krostką w miejscu zadrapania przez zakażonego kota. Z reguły po około dwóch tygodniach można zauważyć:

• powiększenie okolicznych węzłów chłonnych,
• gorączkę,
• ogólne osłabienie organizmu.

Inne schorzenia, jak grzybica strzygąca, mogą dawać o sobie znać poprzez:

• swędzenie,
• łuszczenie skóry.

Warto także zwrócić uwagę na objawy glistnicy czy tokokarozy; te infekcje często prowadzą do:

• bólów brzucha,
• problemów z trawieniem.

Zrozumienie tych symptomów jest niezwykle istotne dla szybkiej diagnozy i rozpoczęcia właściwego leczenia. Wczesna interwencja ma kluczowe znaczenie dla poprawy zdrowia pacjenta.

Jakie są przyczyny zakażeń i przenoszenia chorób?

Zakażenia chorobami przenoszonymi przez koty mogą mieć różne źródła, a głównym z nich jest bezpośredni kontakt z zakażonymi zwierzętami. Najczęściej do zakażeń dochodzi poprzez kontakt z:

• kocimi odchodami,
• śliną,
• zadrapaniami i ugryzieniami.

Koty mogą być nosicielami wielu groźnych chorób, takich jak toksoplazmoza, wścieklizna czy bartoneloza.

Osoby najbardziej narażone na te infekcje to przede wszystkim właściciele oraz opiekunowie tych czworonogów. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie zasad higieny w codziennym życiu. Regularne mycie rąk po zabawie lub kontakcie z kotem oraz dbanie o czystość miejsc, gdzie przebywają te zwierzęta, wydaje się kluczowe.

Również kontrole weterynaryjne odgrywają ważną rolę w profilaktyce. Systematyczne badania zdrowotne kotów pozwalają na wczesne wykrywanie ewentualnych chorób oraz skuteczne ich leczenie, co z kolei zmniejsza ryzyko przeniesienia patogenów na ludzi. Przestrzegając zasad higieny i dbając o zdrowie naszych pupili, możemy znacznie ograniczyć ryzyko zakażeń i rozprzestrzeniania się chorób.

Jakie są najczęstsze choroby od kota?

Najczęściej występujące choroby, które koty mogą przenosić na ludzi, to:

• toksoplazmoza,
• wścieklizna,
• choroba kociego pazura,
• giardioza,
• toksokaroza.

Toksoplazmoza jest wywoływana przez pasożyta Toxoplasma gondii. U zdrowych osób zazwyczaj przebiega bezobjawowo. Jednak dla osób z osłabionym układem odpornościowym może być niebezpieczna i prowadzić do poważnych objawów, takich jak gorączka czy bóle mięśniowe.

Wścieklizna to wirusowa infekcja atakująca układ nerwowy i niestety jest bardzo groźna. Zakażenie najczęściej ma miejsce w wyniku ugryzienia przez chore zwierzę.

Choroba kociego pazura, znana również jako bartoneloza, jest spowodowana bakterią Bartonella henselae. Ryzyko zakażenia wzrasta po zadrapaniu lub ugryzieniu przez kota. Objawy obejmują powiększenie węzłów chłonnych oraz gorączkę.

Giardioza to infekcja wywoływana przez pierwotniaka Giardia lamblia. Może skutkować biegunką oraz bólami brzucha. Zarażenie zwykle następuje poprzez kontakt z zanieczyszczoną wodą lub żywnością.

Toksokaroza natomiast jest wynikiem działania larw pasożytów Toxocara canis i Toxocara cati. Może prowadzić do uszkodzenia narządów wewnętrznych oraz problemów ze wzrokiem u ludzi.

Znajomość tych schorzeń i ich symptomów jest niezwykle istotna dla zapobiegania zakażeniom oraz ochrony zdrowia osób mających bliski kontakt z kotami. Bycie świadomym potencjalnych zagrożeń pozwala lepiej dbać o własne bezpieczeństwo i zdrowie.

Co to jest toksoplazmoza?

Toksoplazmoza to choroba pasożytnicza, której sprawcą jest pierwotniak Toxoplasma gondii. Najczęściej zarażenie następuje poprzez kontakt z odchodami kotów, w których mogą znajdować się cysty tego pasożyta. Można się również zarazić:

• spożywając surowe lub niedogotowane mięso zwierząt dotkniętych infekcją,
• podczas transfuzji krwi.

W większości przypadków zakażenie nie daje wyraźnych objawów. Niemniej jednak, osoby z osłabionym układem odpornościowym mogą doświadczyć poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zapalenie mózgu. Co więcej, dla kobiet w ciąży toksoplazmoza może wiązać się z ryzykiem poważnych komplikacji, w tym uszkodzeń neurologicznych u płodu oraz innych zaburzeń rozwojowych.

Objawy toksoplazmozy mogą obejmować:

• powiększenie węzłów chłonnych,
• symptomy przypominające grypę.

Jednak warto zaznaczyć, że wiele osób nie odczuwa żadnych dolegliwości. Istnieje także zagrożenie wystąpienia problemów neurologicznych u noworodków, co sprawia, że ta choroba stanowi szczególne niebezpieczeństwo dla przyszłych matek.

Jakie są objawy glistnicy i toksokarozy?

Objawy glistnicy oraz toksokarozy są zróżnicowane i mogą ulegać zmianom w zależności od intensywności zakażenia oraz wieku pacjenta. Glistnica, spowodowana larwami glisty psiej lub kociej, zazwyczaj objawia się:

• bólami brzucha,
• gorączką,
• objawami ze strony układu oddechowego, takimi jak kaszel u najmłodszych.

Toksokaroza charakteryzuje się bardziej złożonymi symptomami. Oprócz bólu brzucha i podwyższonej temperatury ciała, może powodować:

• bóle głowy,
• ogólne osłabienie organizmu,
• problemy ze wzrokiem w cięższych przypadkach wynikające z migracji larw do oczu.

Ważne jest, aby zauważyć, że toksokaroza szczególnie dotyka dzieci, które narażone są na zakażenie poprzez kontakt z zarażonymi zwierzętami.

Diagnostyka tych dwóch schorzeń opiera się na badaniach serologicznych w celu wykrycia przeciwciał przeciwko pasożytom. Leczenie polega na zastosowaniu odpowiednich leków przeciwpasożytniczych skutecznie eliminujących larwy z organizmu. Poza tym, niezwykle istotna jest profilaktyka oraz dbałość o higienę osobistą, co ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu tym zakażeniom.

Co to jest giardioza?

Giardioza to schorzenie wywoływane przez pierwotniaka Giardia lamblia, który atakuje głównie układ pokarmowy. Infekcja ta ma charakter pasożytniczy i może wystąpić w wyniku kontaktu z odchodami zakażonych zwierząt, takich jak koty, lub poprzez spożycie zanieczyszczonej wody oraz żywności.

Wśród objawów giardiozy najczęściej wymienia się:

• biegunkę,
• bóle brzucha,
• wzdęcia,
• nudności,
• reakcje alergiczne.

Osoby z obniżoną odpornością narażone są na silniejsze dolegliwości, które mogą utrzymywać się dłużej i prowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych.

Epidemiologia giardiozy wskazuje na jej szeroką obecność; w Polsce choroba ta dotyczy około 1-10% społeczeństwa. Dlatego istotne jest, aby osoby mające bliski kontakt z kotami czy innymi zwierzętami domowymi przestrzegały zasad higieny i bezpieczeństwa. W ten sposób można znacznie ograniczyć ryzyko zakażeń związanych z tą dolegliwością.

Co to jest choroba kociego pazura?

Choroba kociego pazura, znana także jako bartoneloza, to infekcja wywołana przez bakterie Bartonella henselae. Zakażenie najczęściej ma miejsce w wyniku zadrapania lub ugryzienia przez młode koty. Wśród symptomów można zauważyć:

• grudki w miejscu urazu,
• powiększenie węzłów chłonnych,
• gorączkę,
• bóle głowy.

Szczególną ostrożność należy zachować wobec dzieci poniżej 15 roku życia oraz osób z osłabionym układem odpornościowym, ponieważ ta choroba może być dla nich wyjątkowo groźna. Objawy mogą wystąpić od kilku dni do nawet kilku tygodni po kontakcie z kotem. Dlatego warto być czujnym podczas zabaw z tymi zwierzętami, aby zmniejszyć ryzyko zakażeń.

Jakie są objawy dermatofitozy i grzybicy?

Dermatofitoza oraz grzybica to dwa schorzenia skórne, które mogą być przenoszone z kotów na ludzi. Najczęściej dermatofitoza jest wywoływana przez grzyb Microsporum canis. Do jej charakterystycznych objawów należą:

• swędzenie,
• zaczerwienienie,
• utrata włosów w miejscach zakażenia,
• okrągłe, suche i łuszczące się plamy na skórze.

Grzybica strzygąca stanowi jedną z najpopularniejszych form dermatofitozy u naszych czworonożnych przyjaciół. Objawy u ludzi mogą się różnić w zależności od lokalizacji infekcji; na przykład zmiany występujące na głowie mogą prowadzić do wyłysień, podczas gdy te pojawiające się na ciele często wywołują swędzenie i podrażnienia.

W przypadku grzybicy objawy są podobne – także można zauważyć swędzenie oraz różnorodne zmiany skórne. Dlatego tak istotne jest szybkie rozpoznanie problemu oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenieniu infekcji zarówno wśród zwierząt, jak i ludzi.

Kto jest osobą wrażliwą i jakie jest ryzyko zakażeń?

Wrażliwość na choroby przenoszone przez koty dotyczy głównie:

• dzieci,
• kobiet w ciąży,
• osób z osłabioną odpornością.

Dzieci, dzięki swojej naturalnej ciekawości i zamiłowaniu do zabaw ze zwierzętami, są szczególnie narażone na kontakt z potencjalnymi patogenami. Kobiety w ciąży powinny być wyjątkowo ostrożne, ponieważ niektóre infekcje mogą negatywnie wpłynąć na rozwój ich dziecka i prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych.

Osoby z obniżoną odpornością, takie jak pacjenci po przeszczepach organów, osoby żyjące z HIV czy korzystające z leków immunosupresyjnych, również są w grupie podwyższonego ryzyka. U tych ludzi infekcje mogą przebiegać znacznie ciężej i prowadzić do dodatkowych problemów zdrowotnych.

Dlatego niezwykle istotne jest przestrzeganie zasad higieny oraz regularne wizyty kontrolne u weterynarza. Takie działania pomagają znacznie zmniejszyć ryzyko zakażeń i chronić zdrowie zarówno ludzi, jak i ich czworonogów.

Jakie ryzyko niosą dzieci i kobiety w ciąży?

Dzieci oraz kobiety w ciąży są szczególnie narażone na choroby, które mogą być przenoszone przez koty. Młodsze dzieci, zwłaszcza te poniżej piętnastego roku życia, są bardziej podatne na infekcję kociego pazura. Ta dolegliwość może wywołać poważne objawy, takie jak gorączka czy powiększenie węzłów chłonnych.

Kobiety w ciąży powinny zachować szczególną ostrożność w kontaktach z tymi zwierzętami. Toksoplazmoza, która najczęściej przenosi się poprzez odchody kotów, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych u noworodków. Infekcja ta ma potencjał uszkodzić mózg lub oczy dziecka i wywołać inne groźne komplikacje.

Z tego względu niezwykle istotne jest, aby unikały one bezpośredniego kontaktu z kocimi odchodami. Dbanie o higienę jest kluczowe – warto regularnie myć ręce po zabawie z kotem czy sprzątaniu kuwety. Dobrze jest również porozmawiać z lekarzem na temat profilaktyki oraz bezpieczeństwa zdrowotnego w tym kontekście.

Jakie ryzyko mają osoby z obniżoną odpornością?

Osoby z osłabionym układem odpornościowym są bardziej podatne na infekcje przenoszone przez koty. Wśród tych chorób znajdują się:

• toksoplazmoza,
• bartoneloza,
• różnorodne grzybice.

Takie zakażenia mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, a ich przebieg u osób z obniżoną odpornością często jest znacznie bardziej skomplikowany.

Toksoplazmoza, wywoływana przez pasożyta Toxoplasma gondii, ma zdolność uszkadzania organów wewnętrznych oraz systemu nerwowego. Natomiast bartoneloza to choroba bakteryjna przenoszona przez kleszcze i pchły, która może wywołać długotrwałe problemy związane z układem sercowo-naczyniowym. Grzybice natomiast prowadzą do nawracających infekcji skórnych oraz ogólnoustrojowych.

W przypadku wystąpienia objawów tych chorób niezwykle istotna jest szybka interwencja medyczna. Osoby o osłabionej odporności powinny unikać kontaktu z kotami oraz ściśle przestrzegać zasad higieny podczas ich pielęgnacji. Regularne konsultacje z lekarzem także są kluczowe – pozwalają na monitorowanie stanu zdrowia i rozważenie odpowiednich środków zapobiegawczych.

Jak wygląda profilaktyka i leczenie chorób od kota?

Profilaktyka i leczenie schorzeń u kotów mają ogromne znaczenie dla zdrowia zarówno tych czworonogów, jak i ich opiekunów. Zasady higieny są kluczowe – pamiętajmy o:

• myciu rąk po każdym kontakcie z pupilem,
• noszeniu rękawiczek podczas sprzątania kuwety.

Regularne wizyty u weterynarza pozwalają na wczesne wykrycie i skuteczne leczenie potencjalnych problemów zdrowotnych.

Szczepienia stanowią istotny element profilaktyki. Ważne jest, aby nasze koty były chronione przed powszechnymi chorobami, takimi jak:

• wirusowe zapalenie nosa,
• panleukopenia.

Dodatkowo, regularne kontrole u specjalisty pomagają w monitorowaniu stanu zdrowia oraz umożliwiają przeprowadzenie odrobaczania i ochronę przed pasożytami zewnętrznymi.

W przypadku wystąpienia niepokojących objawów, takich jak:

• osłabienie,
• zmiany apetytu,
• nietypowe zachowanie,

warto jak najszybciej skonsultować się z lekarzem weterynarii. Leczenie może obejmować farmakoterapię lub zabiegi chirurgiczne w zależności od postawionej diagnozy.

Dbając o zasady higieny i zapewniając naszym kotom regularną opiekę weterynaryjną, możemy znacznie obniżyć ryzyko zakażeń zarówno u zwierząt, jak i ich właścicieli.

Jakie są zasady higieny i bezpieczeństwa w kontakcie z kotem?

Aby zapewnić sobie bezpieczeństwo i higienę w towarzystwie kota, warto przestrzegać kilku kluczowych wskazówek.

• Dokładne mycie rąk po każdym spotkaniu z kotem, używając mydła oraz ciepłej wody przez przynajmniej 20 sekund, skutecznie ogranicza ryzyko zakażeń,
• Zakładanie jednorazowych rękawiczek podczas sprzątania kuwety lub zajmowania się przedmiotami zanieczyszczonymi przez kota, dostarcza ochrony skóry,
• Unikanie zadrapań i ugryzień od kota, które mogą prowadzić do infekcji, jest kluczowe,
• Regularne wizyty u weterynarza pomagają monitorować zdrowie pupila i zapobiegać chorobom,
• Pilnowanie dzieci podczas zabawy z kotem oraz przekazywanie im zasad higieny, szczególnie gdy mają mniej niż 5 lat, jest niezwykle ważne.

Odpowiednia troska o higienę i bezpieczeństwo może znacznie zmniejszyć ryzyko zakażeń związanych z obcowaniem z tymi zwierzętami.

Jakie szczepionki i kontrole weterynaryjne są zalecane?

Szczepienia oraz regularne kontrole u weterynarza są niezwykle ważne, jeśli chodzi o zdrowie naszych czworonożnych przyjaciół i ich ochronę przed chorobami zakaźnymi. Oto kilka kluczowych szczepień, które warto rozważyć:

1. Wścieklizna – to obowiązkowe szczepienie, szczególnie dla kotów, które mają dostęp do przestrzeni na zewnątrz. Ta groźna choroba wirusowa może być przenoszona na ludzi, co czyni ją szczególnie niebezpieczną,
2. Toksoplazmoza – choć nie istnieje specyficzny preparat zapobiegawczy dla kotów w przypadku toksoplazmozy, istotne jest regularne monitorowanie ich stanu zdrowia, aby uniknąć rozprzestrzenienia się tego pasożyta,
3. Inne infekcje wirusowe – takie jak panleukopenia czy kaliciwiroza również wymagają uwagi. Ich szczepienia stanowią skuteczną ochronę przed ciężkimi przypadkami zachorowania.

Nie możemy zapominać o znaczeniu regularnych wizyt u weterynarza. Powinny one odbywać się przynajmniej raz na rok i obejmować:

• ogólne badanie stanu zdrowia kota,
• diagnostyczne testy (na przykład w kierunku pasożytów),
• kontrolę wagi oraz kondycji fizycznej,
• aktualizację szczepień zgodnie z zaleceniami specjalisty.

Podejmując te kroki, możemy skutecznie chronić nasze koty przed wieloma chorobami i zapewnić im dobre samopoczucie przez całe życie.

Jakie są metody leczenia i zastosowanie leków?

Leczenie chorób przenoszonych przez koty wymaga zastosowania odpowiednich metod oraz leków, które są uzależnione od konkretnej dolegliwości i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Na przykład, w przypadku zakażeń bakteryjnych, takich jak choroba kociego pazura, lekarze często sięgają po antybiotyki, które skutecznie zwalczają infekcję.

Jeśli chodzi o zakażenia pasożytnicze, takie jak toksoplazmoza czy glistnica, specjaliści zalecają stosowanie leków przeciwpasożytniczych. W terapii glistnicy powszechnie używane są preparaty takie jak:

• pyrantel,
• mebendazol.

Ważnym elementem leczenia są również terapie wspomagające; mogą to być probiotyki lub środki wzmacniające odporność organizmu.

Nie można zapominać o regularnym monitorowaniu zdrowia pacjenta podczas terapii. W razie potrzeby lekarz ma możliwość dostosowania leczenia w zależności od reakcji organizmu na przyjmowane leki. Odpowiednie podejście do leczenia oraz profilaktyki może znacząco wpłynąć na poprawę jakości życia osób zagrożonych chorobami przenoszonymi przez koty.